चुरा रही हो

 कहा से आई हो,ये जुल्फ की छाव ले कर 
मेरी हर शाम क्यों इतनी महका रही हो 
मै तो हु दीवाना अपनी ही मंजिल का 
क्यों धीरे धीरे मुझको मुझसे चुरा रही हो 

द्वंद्व

द्वेष आणि स्वार्थ यांचे हे द्वंद्व
प्रेम पाहत असते हताशेपोटी
जागा माझी आहे तरी कुठे इथे
कोणी का नाही भांडत माझ्यासाठी 

प्रतिबिम्ब तुझे

तुज स्पर्शाने खुललेली ती पाकळी पाकळी 
आठवते मज़ ते लाजणे,अन मन चिंब तुझे 
आज क्षितिजावर शोधतो मी माझे जग ते 
अन ओंजळीतल्या अश्रूंमधे प्रतिबिम्ब तुझे 

मनपाखरू माझे

नभी लागले उडू मनपाखरू माझे 

आठवणीत तिच्या वेडे हे उसासे 

स्वस्पर्षातही होतो आभास तिचा 

भान  कुठले आता मलाच माझे 

२७ ऑगस्ट

दिल जलता है तो जलने दे,आँसू न बहा फ़रियाद न कर। … पासून तर मै पल दो पल का शायर हूँ पर्यन्त
आपला प्रवास करणारे श्रेष्ठ गायक मुकेश यांचा आज ३८ वा स्मृतिदिन।

ओह रे ताल मिले नदी के जल में,नदी मिले सागर में,सागर मिले कौनसे जल में,कोई जाने ना.।
शैलेन्द्र नी लिहिलेले हे वास्तव मुकेश च्या आवाजात अजुन समर्पक वाटतं। …आणि खरच मुकेश नावाचा तो समुद्र आपल्या आयुष्यात कसा बे-मालूम पणे मिसळून गेला आहे याचं ही आपल्याला भान उरत नाही।

मुकेश चन्द्र माथुर यांना अभिवादन

बता नहीं सकता

क्या करू मै उसे यु ही भुला नहीं सकता 
अपने जज्बात लेकिन छुपा नहीं सकता 
मेरी बेताबीयो ने तो माना उसे है अपना  
रूबरू मगर उसको ये बता नहीं सकता